Στάης, Βαλέριος

Αρχαιολόγος (Κύθηρα 1857 - Αθήνα 1923). Σπούδασε ιατρική στο πανεπιστήμιο της Αθήνας και μετεκπαιδεύτηκε στο πανεπιστήμιο της Βιέννης. Λίγο αργότερα αφοσιώθηκε με ζήλο στην αρχαιολογία και σπούδασε μάλιστα αρχαιολογία σε διάφορα γερμανικά πανεπιστήμια. Όταν γύρισε στην Ελλάδα διορίστηκε το 1885 έφορος των ανασκαφών που γίνονταν στη Βοιωτία και τη Σπάρτη από ξένες αρχαιολογικές σχολές και τον επόμενο χρόνο τακτικός έφορος αρχαιοτήτων Αργολίδας και Κορινθίας. Το 1887 διορίστηκε επιμελητής των συλλογών αγγείων του Αρχαιολογικού μουσείου της Αθήνας και, από το 1897 ως το θάνατό του, διατέλεσε διευθυντής του ίδιου μουσείου. Στο διάστημα αυτό πήρε μέρος με άλλους ή οργάνωσε μόνος του ανασκαφές στην Επίδαυρο, στην Αργολίδα, στην Αττική, στα Αντικύθηρα και αλλού. Έγραψε πολλές αρχαιολογικές μελέτες, δημοσιευμένες σε διάφορα έντυπα και κυρίως στην Αρχαιολογική Εφημερίδα καθώς και αρκετά βιβλία. Τα κυριότερα από τα επιστημονικά του έργα τιτλοφορούνται Μουσική έρις Απόλλωνος προς Μαρσύαν, Αρχαϊκόν ανάγλυφον εξ Ακροπόλεως, Ανασκαφαί έξω Κεραμεικού Αγάλματα εκ Ραμνούντος, Το Σούνιον και οι ναοί Ποσειδώνος και Αθηνάς και Πήλινον ειδώλιον Αφροδίτης.